Rozdział 17

Hej :)
To jest bardzo ważna notka, więc proszę o jej przeczytanie wszystkich czytelników, dziękuję.
Po pierwsze, nowy rozdział, tj 18 pojawi się 11 lutego. Będzie on dodany automatycznie, gdyż w sobotę wyjeżdżam i wracam za tydzień. Co za tym idzie, najprawdopodobniej nie będę mogła poinformować o nowej notce na twitterze.
Po drugie, martwi mnie trochę fakt, że jest, aż tyle wyświetleń na bloga i tylu obserwujących, a komentarzy maksymalnie 15. Trochę mnie to dołuję. Oczywiście piszę tego bloga dla siebie, ale przede wszystkim dla czytelników. Więc jeśli czytasz, proszę skomentuj. Nawet komentarze typu ''fajne'' bardzo mnie motywują.
Ale przy okazji chciałabym podziękować wszystkim, którzy komentują. ♥
I po trzecie(nie martwcie się to już ostatnie), chodzi mi po głowie opowiadanie o całym zespole. Z powodu kłótni zrobią sobie 2 miesięczną przerwę. 5 odmiennych historii, które już mam w głowie. Zaczęłam je nawet pisać. Chciałby ktoś zobaczyć zwiastun? Piszcie proszę, bo nie wiem czy taki pomysł się przyjmie. ;)
Jeśli dotrwałeś do końca notki, wiedz, że wiszę Ci przytulenie! xx
#muchlove
@DameHazza
~~

Melanie

Doskonale zdawałam sobie sprawę, od kogo dostałam tego sms'a.  Usunęłam jego numer kilka dni temu. Zobaczyłam, że Harry zbliża się już do stolika. Zablokowałam więc telefon i wrzuciłam, go do torby. Chłopak uśmiechnął się do mnie i rzucając na stół 15 funtów.
Opuściliśmy kawiarnię i skierowaliśmy się w stronę mieszkania Harry'ego.
-Źle się czuję z tym, że za mnie płacisz. Już to, że kupiłeś bilet, było zbyt hojne.
-To naprawdę nic takiego. Tylko ty we mnie wierzyłaś i dzięki tobie nie popełniłem głupstw. Przynajmniej w taki sposób mogę się odwdzięczyć-uśmiechnął się, a ja poczułam ciepło w okolicy serca. To było naprawdę miłe, ale i tak czułam, że to nie w porządku, że za wszytko płaci.
-Ale...-nie zdążyłam dokończyć, gdyż poczułam jego usta na swoich. To było tak gwałtowne, że chwilę mi zajęło, żeby odwzajemnić pocałunek, który jak zwykle sprawiał, że moje nogi miękły. Za każdym razem, gdy nasze wargi się dotykały tworzyły spójną całość. Pocałunki były podobne, ale zawsze miały w sobie to coś. To coś, co sprawiało, że za każdym razem miałam wrażenie, że jeszcze kilka sekund, a moje serce nie wytrzyma. Nie wiem jak można być, aż tak dobrym w całowaniu. Odsunęliśmy się od siebie i spojrzałam pytająco na Styles'a.
-Naprawdę niczym się nie przejmuj.

***

Przejrzałam się w lustrze niepewna swojego wyglądu. Przejechałam dłońmi po kremowym dole sukienki. Włosy spięłam w kucyka i pomalowałam się lekko. Westchnęłam i przekręciłam klamkę. Wróciwszy do pokoju ujrzałam Harry'ego ubranego w wąskie, czarne spodnie i białą koszulę. Mimo prostoty wyglądał niesamowicie przystojnie. Przygryzłam wargę i w tym momencie jego wzrok padł na mnie. Jego twarz wyrażała szok, na co nie wiedziałam jak zareagować.
-Wyglądasz niesamowicie-uśmiechnęłam się i poczułam krew napływającą do policzków. Podszedł bliżej mnie i przyciągnął mnie do siebie. Czułam intensywny zapach jego wody kolońskiej. Jego duża dłoń odnalazła moją, po czym splótł nasze palce. Pocałował moje czoło po czym opuściliśmy jego pokój.
W salonie dostrzegłam Louisa i Nialla. Oboje byli równie odstawieni.
Przywitałam się z nimi i po ubraniu płaszcza opuściliśmy mieszkanie.
Z powodu tego, że klub, w którym mieliśmy spędzić sylwestra był blisko mieszkania Harry'ego, zdecydowaliśmy się na spacer. Chłopaki byli pogrążeni w rozmowie ze sobą, a ja spojrzałam na chłopaka, który trzymał moją dłoń. Myślami był daleko stąd. Naprawdę podziwiałam go za siłę, którą ma w sobie. W głowie odbijały mi się jego słowa ''dzięki tobie nie popełniłem głupstw''. Co to miało w ogóle oznaczać?
Moje przemyślenia przerwała muzyka w oddali. Dostrzegłam neonowy napis ''Funky Punky'' i sporą kolejkę. Nie było to dla mnie dużym zdziwieniem, gdy wpuszczono nas przed wszystkimi. Od razu skierowaliśmy się do strefy z oznaczeniem V.I.P. Dla nich to było normalne, ale ja czułam się trochę nieswojo. Zwłaszcza przez te wszystkie spojrzenia dziewczyn, które wręcz wyglądały jakby chciały zrobić mi krzywdę. Doszliśmy do boksu, gdzie dostrzegłam Zayn'a oraz 4 dziewczyn.
Przywitałam się z nimi i spojrzałam na dziewczyny.
-Hej, jestem Mel-uśmiechnęłam się, na co odpowiedziały mi tym samym.
-Perrie, miło cię poznać-blondynka o niebieskich oczach przytuliła mnie.-To jest Jade, Jesy i Leigh.
Przywitały się ze mną i po kilku sekundach nawiązałyśmy rozmowę.
-Nie jesteś stąd, prawda?-powiedziała z wyraźnym akcentem Leigh i upiła łyk drinka.
-Nie, jestem z Los Angeles.
-Kocham to miasto-powiedziała z ekscytacją w głowie Jade.
Muszę przyznać, że były naprawdę miłe i łatwo się z nimi rozmawiało.
-A jak trzyma się Harry?-zapytała wyraźnie zmartwiona Perrie.
-Myślę, że coraz lepiej.
-Zgaduję, że to twoja zasługa,hmm?-uśmiechnęła się Jesy, na co się zaczerwieniłam, a pozostałe dziewczyny się zaśmiały.
-Harry, twoja dziewczyna jest strasznie urocza!-powiedziała Perrie.
Moja twarz przybrała kolor buraka i za wszelką cenę chciałam to ukryć. Harry przyniósł drinki i stawiając je na stole uśmiechnął się. Podał mi dłoń, którą przyjęłam i po chwili byliśmy już na parkiecie. Nie byłam najlepsza w tańcu, ale słysząc najnowszy hit Shakiry i Rihanny nie mogłam przestać się ruszać. Kątem oka dostrzegłam Zayna i Perrie oraz Jade i Louisa. Leigh siedziała przy barze rozmawiając z jakimś przystojniakiem.
-Gdzie Liam?-krzyknęłam do ucha Harry'ego, by mógł mnie zrozumieć przez głośną muzykę. Odpowiedział mi wzruszeniem ramionami. Po kilku numerach wróciliśmy do kanap, gdzie zastaliśmy Liam'a i jakąś brunetkę. Całowali się, a wręcz obściskiwali na kanapie. Uśmiechnęłam się pod nosem.
-A więc tu jest nasz Payne!-usłyszałam za sobą wyraźny akcent Nialla.
Para oderwała się od siebie. Dziewczyna miała brązowe loki , twarz w kształcie serca i brązowe oczy. Ubrana była w czarną sukienkę. Wyglądała naprawdę ślicznie.
-Oh, sorki. To jest Danielle.
Zobaczyłam na jej twarzy rumieńce.
-Melanie-uśmiechnęłam się.

Wieczór trwał w najlepsze. Liam i Dan tańczyli na środku klubu do najnowszej piosenki Bruno Marsa. Niall,  Jade i Jesy siedzieli przy barze śmiejąc się. Zayn i Perrie stali w kącie i całowali się. Reszty nie widziałam, ale sądzę, że też się dobrze bawią. Opierałam głowę o klatkę Harry'ego. Leżeliśmy na kanapie i nic mówiąc zaczęliśmy się po prostu całować.
-Ej, zakochana para!-oderwaliśmy się od siebie i spojrzałam na Louis'a.-Zaraz północ.
Poinformował nas z uśmiechem, po czym wrócił do dziewczyn. Harry podał mi dłoń i po chwili szliśmy już schodami ewakuacyjnymi.
-Myślisz, że możemy tu być?-zapytałam, jednak nie zareagował. Szliśmy w górę. Po chwili poczułam zimne powietrze. Przeszedł mnie dreszcz, co Harry zauważył i podał mi swoją marynarkę.
-Czemu tu jesteśmy?-powiedziałam przytrzymując za duże ubranie na swoich ramionach.
-Tu jest najlepszy widok, na to-pokazał palcem na niebo. Było dziś przepiękne. Jako mała dziewczynka uwielbiałam podziwiać gwiazdy. Ten widok zawsze mnie uspokajał. Usłyszeliśmy głośne odliczanie.
-3...2...1!
Harry przyparł mnie do siebie i złączył nasze usta w pocałunku. Usłyszałam charakterystyczny dla fajerwerków dźwięk, na co odskoczyłam. Kolory, które teraz pojawiały się na niebie były nadzwyczajne. Nie umiałabym nawet zliczyć ile barw znajdowało się przed moimi oczami. Spojrzałam na Harry'ego. Jego zielone tęczówki spotkały się z moimi brązowymi. Z ruchu jego warg wyczytałam coś, co spowodowało, że zrobiło mi się gorąco. Uśmiechnął się niepewnie, a ja przytuliłam się do niego i szepnęłam do jego ucha:
-Też, cię kocham.